حتماً در مورد فواید خوردن ویتامین سی و ضررهای کمبود آن زیاد شنیدهاید. متأسفانه بدن انسان این ویتامین را خود به خود تولید نمیکند و کمبود این ویتامین باعث بیماری اسکوروی میشود. بیماری بسیار خطرناکی که با شکسته شدن کلاژنها، تمام بدن را درگیر میکند و در نهایت منجر به مرگ خواهد شد.
خوردن ویتامین C سیستم ایمنی بدن را تقویت و از بیماریهای قلبی و عروقی جلوگیری میکند. اما استفاده موضعی از ویتامین C به اندازه خوردن آن مهم است.
اگر بخواهیم خواص ویتامین C برای پوست را دستهبندی کنیم، میتوانیم آن را به سه دسته اصلی زیر تقسیمبندی کنیم:
خاصیت آنتی اکسیدانی اسکوربیک یا ویتامین C، یکی از مهمترین عوامل تأثیرگذار اسید بر روی پوست است. این ویتامین به عنوان یک آنتی اکسیدان محلول در آب خوشبختانه اصلا در بدن رسوب نداده و میزان اضافی آن به راحتی از بدن دفع میشود. به طور کلی این ویتامین:
هشت آنزیم بدن انسان از ویتامین سی الکترون میگیرند. سه آنزیم از این هشت آنزیم در ساخت کلاژن نقش مؤثری دارند. بنابراین تمام بافتهای بدن برای رشد و ترمیم به ویتامین C نیاز دارند. در واقع ویتامین C از طریق نقشی که در ساخت کلاژن بازی دارد، به ساخت پوست، غضروف، رباط ، تاندون و حتی رگهای خونی کمک میکند.
تحقیقات انجام شده نشان میدهد که ویتامین c قدرت بالایی در کاهش اثرات ناشی از UVA دارد و در کاهش اثرات UVB نیز مؤثر است. هر چند ویتامین سی ضد آفتاب نیست. اما افزایش انتقال پروتئین در کراتینوسیت (سلول پوستی مسئول ساخت پروتئین) یکی از نقشهای ویتامین C است. این نقش در کاهش آسیبهای فرابنفش تأثیر مهمی دارد.
وقتی ویتامین c به صورت خوراکی مصرف میشود، به علت محلول بودن در آب به سرعت دفع میشود. اما وقتی از آن به صورت موضعی استفاده میشود، فرصت کافی برای جذب شدن و شرکت در واکنشهای شیمیایی را پیدا میکند.
بنابراین استفاده از ویتامین C بسیار مؤثرتر از استفاده از آن به صورت خوراکی است. البته استفاده از این ویتامین به صورت خوراکی نیز برای بدن ضروری است. زیرا بدن خانمها و آقایان روزانه به ۷۵ و ۹۰ میلی گرم ویتامین c نیاز دارد. البته افراد سیگاری باید حداقل سی درصد بیشتر از این ویتامین استفاده کنند، زیرا سیگار باعث دفع این ویتامین از بدن میشود.
هر چند این ویتامین در بدن رسوب نمیکند، اما دوزهای بسیار بالای آن ممکن است خطر ابتلا به مشکلات دستگاه گوارش را به علت داشتن حالت اسیدی افزایش دهد.
ویتامین c از طریق خاصیتهای کلاژن سازی و آنتی اکسیدانی خود تأثیری مستقیم بر جوانسازی پوست شما دارد. به همین علت یکی از مواد اصلی کرمهای جوانکننده پوست محسوب میشود. اسید اسکوربیک در معرض هوا به سرعت اکسید میشود و خاصیت خود را از دست میدهد. بنابراین در صنعت این ویتامین به صورت محلول در چربی عرضه میشود، تا خاصیت خود را حفظ کند.
این ویتامین یکی از قویترین آنتی اکسیدانها است. آنتی اکسیدانها، رادیکالهای آزاد را احیا میکنند. سلولهای پوستی بیشتر از سلولهای دیگر در معرض عوامل خارجی مثل تابش آفتاب قرار میگیرند. این موضوع باعث افزایش شانس شکست پیوندهای سلولی و تشکیل رادیکالهای آزاد میشود.
وقتی این ویتامین به صورت موضعی در تماس با پوست قرار میگیرد، با افزایش پروتئینرسانی و خاصیت کلاژنسازی چرخه زندگی سلولها را بهبود بخشیده و رادیکالهای آزاد را نیز احیا میکند. همین موضوع شانس ابتلا به سرطان پوست را کاهش میدهد.
تحقیقات نشان میدهد که استفاده از ویتامین سی به همراه ضد آفتاب، تأثیر آن را بیشتر میکند. تأثیر استفاده از این ویتامین از ویتامین E بسیار بیشتر است. خصوصا در مورد تابش UVA بهترین نتیجه را از خود نشان میدهد. در مورد UVB هم جذب را به مقدار قابل توجهی کاهش میدهد.
ویتامین c سنتز کلاژن پوست را بهبود میدهد. کلاژن مستقیما در ارتباط با حالت کشسانی پوست است. همچنین این ویتامین باعث بهبود ساخت پروتئین الاستین میشود. کاهش کلاژنسازی و شکست الاستین علت اصلی افتادگی پوست است. استفاده موضعی از ویتامین C پوست را دارای استحکام و شاداب میکند.
در پوست افراد جوان مقداری زیادی ویتامین وجود دارد. با افزایش سن میزان ویتامین C در پوست کاهش پیدا میکند. کمبود ویتامین C در پوست روند پیری آن را سریعتر میکند. کاهش زیبایی تنها اثر پیر شدن پوست نیست. با پیر شدن پوست لایه حفاظتی آن ضعیف شده و بدن بیشتر در معرض خطرات خارجی قرار میگیرد.
استفاده از یک کرم ویتامین C خوب علاوه بر جوانسازی سلامت پوست شما را تضمین میکند.
ما در الارو به سلامتی و زیبایی پوست شما فکر میکنیم. لطفاً نظرات خود در مورد استفاده از ویتامین سی یا کرمهای آن را در کامنتها با ما در میان بگذارید.